Film mnie przeraził - szczerze, po raz pierwszy od dawna, ogarnęło mnie przy oglądaniu horroru autentyczne poczucie grozy. Oto pierwszy polski horror od... 20? 30 lat? Z dziecięcym entuzjazmem i całą masą dobrej woli odpalam rzeczone dzieło, wbrew przeczytanym recenzjom, komentarzom i zdrowemu rozsądkowi oczekując, że jeśli szacowny autor nawet nie stworzy dzieła sztuki, to przynajmniej spróbuje zapewnić mi rozrywkę na półtorej godziny, wysili się, by choć spróbować mnie przestraszyć.
Patrzę, patrzę i nie wierzę własnym oczom: Co to właściwie jest? Aktorstwo delikatnie mówiąc mierne, efekty specjalne i rekwizytornia, jak to w polskim filmie, wiadomo, budżet... ale to wszystko nic, przecież równie mizernymi środkami wyprodukowano Noc Żywych Trupów, czy Blair Witch. Za parę dolarów można zrobić nastrojowy film, jeśli ma się pomysł... no i tu niestety ogarnia prawdziwa groza: fabuła zdaje się sklecona na poczekaniu, żeby jakoś połączyć siedem par gołych cycków - nastroju w tym za grosz, laski nawet w obliczu rychłej śmierci nie przestają trajkotać kto się z kim puścił i dlaczego, pomiędzy tym wszystkim biega przewodnik zamku, tak ostentacyjnie złowrogi i tajemniczy, że już nawet nie śmieszny, a żenujący. Jakiś duch, jakieś mordestwa... a ostatecznie i tak (uwaga, spoiler - jeśli to w ogóle możliwe) wszystko sprowadza się do tego że mordercą jest ten, kto najmniej razy się puścił i biedne 3 pozostałe przy życiu k..wiszony mają tu prawdziwą zagwozdkę (koniec spoilera)

Powiedzieć "film mi się nie podobał" to zdecydowanie za mało. Czuję się jakby szacowny autor (reżyser i scenarzysta w jednej osobie, czyli teoretycznie mając PEŁNĄ SWOBODĘ TWÓRCZĄ) z pełną premedytacją najzwyczajniej w świecie napluł mi w twarz z okrzykiem "masz i ciesz się debilu".

Jeśli tak ma wyglądać polski horror, to ja wolę Wesołego Diabła i Wakacje z Duchami. 1/10